Odiliapeel 3 kampioen seizoen 2021-2022

Op zondag 22 mei 2022 stond in Odiliapeel de kampioenswedstrijd van ’t Derde op het programma. De tegenstander van vandaag was niemand minder dan VCO 3, een team dat ook wat te vieren had. Zij waren namelijk kampioen van onderen geworden, zodat met shirts waarop de stand ‘op z’n kop was afgedrukt’ en een platte kar naar Odiliapeel werd afgereisd. Aldaar werden zij door de spelers van ’t Derde met een heuse erehaag op sportpark De Smelen begroet.

De wedstrijddag was voor de spelers van ’t Derde al vroeg begonnen. Nadat enkelen om 8:15 uur broodjes hadden gesmeerd, kon eenieder, eventueel met vrouw en kinderen, om 9:00 uur aan de ontbijttafels in de kantine plaatsnemen. Daarna kon men zich gaan voorbereiden op het officiële kampioensduel. Na het gelijke spel uit tegen Handel 4 (3-3, na in eerste helft twee keer op achterstand te zijn gekomen, waarna men in de tweede helft een zuur verdiende voorsprong weer uit handen gaf), was men namelijk al officieus kampioen geworden. ’t Derde kon de schaal namelijk alleen maar ontgaan als concurrent DWSH 6 in de resterende 3 wedstrijden 33 doelpunten op ’t Derde zou goedmaken. Iets wat natuurlijk niet kan, want wanneer wordt er nu zo’n grote uitslag op de vaderlandse voetbalvelden genoteerd (noot van de redactie: op deze dag won SV Houtwijk in de vierde klasse F de Haagse derby tegen HMSH met maar liefst 37-1, dat jij het maar weet) .

Nadat trainer/coach Edwin bij zijn jongens van ’t Derde er op aan had gedrongen dat hij verwachte dat iedereen er vandaag vol voor zou gaan en men scherp moest beginnen, was het binnen vijf minuten al raak. Een verre hoekschop werd door Patrick met zijn hoofd terug voor het doel gebracht, waarna Twan de bal met zijn rechtervoet, al hangend in de lucht, in de kruising volleerde. Doordat hij dit seizoen al met het hoofd en zijn linkerbeen had gescoord, produceerde hij hiermee een perfect hattrick. Daarna was het de beurt aan Eric, die weer vijf minuten later, op aangeven van Jesse, de bal vanaf de rand van de 16 in het doel ramde. Daarbij werd hij enigszins door een verdediger van VCO geholpen. Met zijn rug veranderde hij het schot immers van richting en was de verder goed presterende keeper van VCO volstrekt kansloos.

Hierna maakte iedereen op ons sportpark zich op voor een galavoorstelling van ’t Derde. Maar niets was minder waar. Dat terwijl de druk van de ketel was gehaald, zodat ’t Derde zich zorgeloos naar dubbele cijfers had kunnen en moeten voetballen. Temeer daar uit bij VCO met 9-0 was gewonnen. Maar in plaats van lekker verder te voetballen, kwam er plotseling zand in de voetbalmachine die ’t Derde het hele seizoen was geweest. En begon de motor snel stroever en stroever te lopen. Gelukkig werden de eerste spelers van ’t Derde al na een half uur vervangen door “verse benen”, maar ook dat hielp niet. Zo werd de rust met een tamelijk bescheiden 2-0 bereikt.

Na een verkwikkende ranja begon ’t Derde met goede moed aan de tweede helft. Er werd er weer lustig op los gecombineerd, maar tot echt grote kansen leidde dat niet. En zeker niet tot doelpunten. Dus was het wachten op de aflossing van laatste ploeg, die na een uur het veld moest ruimen en werd vervangen door de wissels van het half uur. Maar zover kwam het niet. Eerst werd Rob Poels, vanwege zijn grote verdiensten voor ’t Derde de afgelopen jaren, onder luid gejuich van het veld gehaald en vervolgt hij zijn carrière bij de veteranen. Daarnaast bleven een aantal spelers uit voorzorg (nog eventjes) langs de kant.

Daarna bleek niet ’t Derde het net te vinden, maar VCO 3. Nadat de gasten eerst wat speldenprikken aan ’t Derde hadden uitgedeeld, bracht hun net ingevallen oudgediende de spanning terug in de wedstrijd. Wat daarna volgde was een explosie van geluid en vuurwerk vanaf de kant. VCO 3 had namelijk niet alleen een heleboel supporters van hun tweede (die waren afgelast) en hun eerste (die pas in de middag in actie hoefden te komen) meegenomen, deze mannen hadden op hun beurt weer het nodige vuurwerk meegenomen. Hierdoor kleurde ons eens zo mooie groen-witte sportpark ineens verdacht rood.

Gepikeerd door hele tafereel draaide ’t Derde de duimschroeven bij VCO aan. Want 2-1 thuis tegen de tegen de nummer laatst, dat is een ware kampioen onwaardig. Maar de bal wilde er vandaag simpelweg niet in, zelfs niet toen Edwin een bijna niet te missen kans voor open doel kreeg. Dus kreeg Paul, die de laatste wedstrijden vanwege een blessure aan zijn vingers had moesten missen en daarom de vaste grensjager was geworden, nog wat speelminuten. Net als Rob v.d. Rijt, die zowaar een nog ongelukkiger seizoen dan Paul kende. Hij was namelijk in de eerste competitiewedstrijd tegen FC De Rakt 8 geblesseerd uitgevallen en kon pas vorige week zijn tweede competitiewedstrijd van dit seizoen aantikken. Tenslotte kreeg Eric nog een publiekswissel, omdat hij vanwege zijn werkzaamheden heeft besloten te stoppen met voetballen.

Zo bleef de kampioenswedstrijd tot het einde spannend, al was ’t Derde bij een gelijkspel ook kampioen geworden. Maar dat wil natuurlijk niemand. Dus barste het feest na het laatste fluitsignaal van de uitstekend leidende scheidsrechter Ronald van Thiel los. En bleek ’t Derde ook over het nodige vuurwerk te beschikken. Zodoende bleek dat groene rook toch een stuk beter bij ons sportpark past. Nadien werd een mooi spandoek onthult en opgehangen met de tekst “Odiliapeel 3 kampioen seizoen 2021-2022”. Vervolgens mochten de spelers, nadat zij hun kelen al een beetje schor hadden gezongen, één voor één met de schaal op de foto, eventueel samen met vrouw/vriendin, kinderen en andere familieleden.

Daarna volgde een feestje voor de kantine, samen alle genodigden en VCO. Nadat zij met hun platte kar weer naar de andere kant van de vliegbasis waren vertrokken, besloten de spelers van ’t Derde om ook maar even te gaan douchen, bang als ze waren dat de zweetlucht anders niet meer van hun lichaam zou verdwijnen. Vervolgens barste het feest op het terras van kantine pas echt los. Vele liters bier, deels geschonken door de voetbalclub, andere prominenten en aanwezigen, vulden kelen van de spelers van ’t Derde. Gezien het vele gezever, gezwets en gezang, de zogenaamde 3G’s, was dit geen overbodige luxe.

Zo tegen 7 uur vond Pierre het welletjes, sloot hij de tap af voor verder gebruik en startte de schoonmaakwerkzaamheden op. De kampioenen zetten de festiviteiten bij D’n Beuk voort. Nadat men eerst rustig op terras was gaan zitten, waren de stoelen na een uur ingeruild voor staanplaatsen. En werden de 3 G’s weer van stal gehaald. Daarbij werd niet vergeten om menig onschuldige passant van de Oudedijk of de Beukenlaan van het kampioenschap in de zesde klasse nr. 46 op de hoogte te brengen. Toen het donker werd doofde het feestje langzaam uit, in de wetenschap dat op maandag de Markt in Uden nog onveilig moest worden gemaakt.

Zo eindigde dit memorabele seizoen van ’t Derde in een spettend feest. In totaal werd in 21 wedstrijden 19 keer gewonnen en eindigden 2 wedstrijden in een gelijk spel (tegen HBV kwam men maar 1 keer in actie omdat zij zich vlak voor de terugwedstrijd uit de competitie terugtrokken). Dit gebeurde thuis tegen DWSH 6 (4-4) en uit tegen Handel 4 (3-3). In totaal werd 120 keer gescoord en kreeg men 22 doelpunten tegen, zodat met een doelsaldo van + 98 net niet de legendarische grens van + 100 werd bereikt. De grootste overwinning boekte ’t Derde thuis tegen Volkel 9 (14-0), gevolgd door een 1-12 overwinning uit tegen Menos 3. Daarnaast werd er drie keer met 1 goal verschil gewonnen (thuis tegen Handel, 5-4, en VCO, 2-1, en uit tegen HBV, 1-2) en 2 keer met 2 goals verschil (uit tegen Juliana Mill, 1-3 en uit tegen DWSH’18, 2-4). De overige wedstrijden werden ruim(er) gewonnen. Verder is vermeldenswaardig dat ’t Derde, ondanks de magere 2-1 overwinning tegen VCO 3 in de kampioenswedstrijd, door de 9-0 uit de heenwedstrijd, dit seizoen vaker tegen VCO 3 scoorde dan VCO 3 in de hele competitie heeft gescoord.

Zodoende is de missie die in 2019 begon, en men nog het ’t Vierde was, geslaagd. In dit seizoen, dat vanwege Covid 19 begin maart 2020 werd afgesloten, stond ’t Vierde het gehele seizoen bovenaan. Dat moet ook wel, als je alles wint. Dus leek niets een kampioenschap in de weg te zitten. Totdat Corona dus toesloeg. Het seizoen daarna, die men na het wegvallen van het tweede als ’t Derde begon, startte met nederlaag. Daarna werd ook alles gewonnen, voordat dit seizoen al in de herfst van 2020 door hetzelfde virus vroegtijdig werd beëindigd. Maar dit seizoen kon niemand ’t Derde stoppen, ongeslagen pakte het team de dik verdiende titel. Proficiat mannen!